Hastanede nörolojiden tut kardiyolojiye kadar incelendim. En sonunda pgibiyatrist geldi.

"ismini gerçekten bilmiyor musun?" Dedi.

"Bilmiyorum." Dedim.

"Düşünmedin mi,merak etmedin mi hiç?" Dedi.

Önemi var mıydı? Yoktu. O halde düşünmemeliydim dedim.

Parayı nasıl kazandığımı sordu.

"Kendimi satıyorum." Dedim.

Yanlış anlamış olacak ki yüzünü buruşturdu.

Fikirlerimi satıyorum. Düşüncelerimi satıyorum. insanın düşüncelerini para karşılığı satması kadar şu dünyada aciz bir meslek yoktur dedim. Fahişeler bile daha onurludur düşüncelerini satanlardan dedim.

Daha sonra detaylı olarak konuşacağız dedi ve gitti.