Milyarlarca yıldır yaşıyorum. ilk insandan günümüze kadar olan bütün insanları gördüm ve hâlâ görmeye devam ediyorum ve son insanı da göreceğim.

insanların yaşam denen boşlukta nasıl çırpındıklarını izliyorum. Çalışıyorlar, didiniyorlar, daha iyi bir hayat istiyorlar fakat eninde sonunda ölüyorlar ve çalışıp kazandıkları her şeyi geride bırakarak gidiyorlar. Seviyorlar, seviliyorlar, nefret ediliyorlar iyi kötü bir izlenim bırakıyorlar ve sonra yok oluyorlar ve bu milyarlarca insanda tekrarlanıp duruyor ben ise izlemeye devam ediyorum. insanların boş emeller uğruna çırpınışlarını ve yok oluşlarını, tüm emeklerinin boşa gidişini izliyorum. Beni bulamazsınız. Beni göremez ya da duyamazsınız fakat ben sizi her an izlemeye devam ediyorum. Sizler boş bir döngünün içerisinde didinen basit canlılarsınız ve ben bu döngünün son üyesine kadar izlemeye devam edeceğim.