istemediğim bir liseye yerleştim. 9. sınıftayım ve 14-15 yaşlarındayım. ailevi sorunlar benim artık umurumda değil. nasıl değil ya? sen değil misin Furkan 6-7 ay önce elindeki bıçakla saatlerce bakışan ve cesaret edemeyen? yakıştıramıyorum, kendime pes etmeyi yakıştıramıyorum. böyle basit bir ölümü kabullenemiyorum. arkamda harap olmuş bir anne bırakmak istemiyorum. benim için çalışan uğraşan didinen dağ gibi bir yüreği dağlamak istemiyorum. bir daha aklıma kesinlikle böyle birşey getirmedim. bu düşünceleri bir kenera attım ve kendime şu sözü söyledim ;
"Özgür ol ve anı yaşa, hiçbir şey senden kıymetli değil. Birşey için çabala ve uğraş. Başaramasan dahi elimden geleni yaptım demenin rahatlığı olsun içinde. Bu senin hayatın. Tüm kararlarını doğru ver. istediğin gibi yaşa."