anneannemle gene tartışıyoruz. bağırıyor bana. eğer kendimi tutmasam öldürcem onu orada. sakinim. sakin ol Furkan. bunak işte ne dediğini bilmiyor. en sonunda dayanamayıp vitrin cdıbına yumruğu yapıştırıyorum. 7. sınıfta 15 yaşındayım. sağ elim boydan boya kesiliyor ve içerisi cam kırıkları ile dolu. annemin haberi olduğunda ben hastanedeydim. tek hatırladığım ambulansı arayıp, iyi geceler ben elimi ke.. diyebildim. kan kaybından sanırım bayılmışım. gözlerimi açtığımda annem başımda ağlıyor ve kolumda hatırlamıyorum fakat 26 civarı dikiş var sanırım. annemin o halini gördüğümde dedim ki, yapma Furkan. her zaman sinirlerine hakim ol. sakin kal ve hiçbirşeyi düşünme. düşünme Furkan. sakın.