günler geçiyor. annem ise anneannemde gitmediğini ve pgibolojimi düşünerek tekrar evleniyor öz babam ile. öz babam derken kızaran yüzüm. mutluydum eski arkadaşlarımın yanına döndüğüm için. hiç bir zaman düşünmedim bu olanları. düşündüğüm tek şey, vefat eden 2 kardeşimdi. Haktan ve Batın. benden 1 ve 2 yaş küçüklerdi. her gece ağladığımı biliyorum ben. o yaşta ki bir çocuk için inanılmaz dram. gerçi şuan mezarlarının kayıp olması kadar dramatik olamaz.