Neyse öyle böyle üniversite bitti. Mezuniyet töreni hediyesi şu bu. Bi o tenrik ediyo bi öbürü hayda hurra derken ulan bi baktıkli aslında taku yemişiz. Tabi ilk başlarda bi heves var hemen iş başvuruları ilk görüşme. Aileden bir takım elbise hediyesi tabi görüşmede giymeye..

Sonra yavaş yavaş o heves yerini ulan ne zaman olacak bi iş kaygısı almaya başladı. Görüşüyosun cevap yok görüş cevap yok diğeri olumsuz diğeri yine öyle. Sonra kendinden şüphe etmeye başlıyosun acaba neden. Neyim ekgib. Oldu olacak öyle böyle moral bozmayalım falan filan ama hiçbitak olmadı. Tam bir sene işsiz işsiz oturdum evde. Haziranda okul bitti eylül gibi artık bu olay can sıkmaya başladı. Ondan sonra ne yapsak ne etsek diye sıkıntıdan her türlü sınava hazırlandım. Evde göze batmiyim diye aldım alıştırma kitaplarımı dışarı çıktım güzel havalarda dışarda çalıştım. Arada kütüphanelere gittim. Bir de yanıma benim gibi bi arkadaş buldum. çayımızı kahvemizi alıp gidip çalışıyoduk. Ne biliyim öyle tam bir sene geçirdim. Kanki şu sınavada girelim. Buna da girelim ziraat sınav açmış vakıf şu zaman aman kaçırmayalım. Ales yds bilmemne durmadan bi ona bi ona. Sınav parası istemeye utanıyodum artık :D ucuzda değiller yani adamlar bildiğin kar amaçlı yapıyolar resmen. O arada tabi Hayvan gibi kilo aldım sıkıntıdan.

O kadar çalışmaya Sınav sonuçlarım iyidi, iyi olmayanlar da fena değildi açıkçası. Banka sınavları olsun yds ales en son girdiğim kpss olsun vs..

Bir sürü mülakata girdim. Bir sürü bankayla görüştüm. Sorularına cevap verdim. Elim yüzüm düzgün diksiyonum iyi. Bankalar dışında satış işlerine başvurdum ki çalışan sirkülasyonunun yüksek olduğu işlerdir aslında. Satış temsilcilikleri de olmadı.