Evet arkadaşlar. Eminim benim gibi birçok insan var benim yaşlarımda bu sıkıntıyı yaşayan. Ayrıca bu aralar çok fazla intihar haberleri de çıkıyor. Çok üzülüyorum çok canım sıkılıyor. Ben hikayemi anlatacağım. Sizde anlatın burada sizin hikayelerinizi dinliyim dertleşelim. ne bileyim yazıyorum okursanız...

Kısaca 26 yaşındayım, Göç etmeden önce istanbul'da yaşıyordum. iyi denecek bi üniversiteden iktisat mezunuyum. Neyse detayları kısa kısa alırsınız aşağıdan ben mevzuya bi giriyim.

Okul yıllarım hep sıkıntılıydı. Staj yapacak yer bile bulamadım ünide okurken. taktan birkaç işim oldu onlara devam ettim. Hem aileme yüküm hafiflesin hem boş durmiyim diye. Ama Kyk da almama rağmen tabiki hiçbir zaman para kalmıyordu. O zamanlar ne sigara ne alkol kullanıyorum. Bi tane motorum vardı bi ara toplu parayla alınmış. Onu da son iki senesinde tam 4000 km sürmüşüm ki iki senede 4000 hiçbişey. Neden o kadar derseniz. Benzin koyamadım aga... Sağlam motordu sağlam yakıyordu.

O zamanlar okula gittim işe gittim eve geldim burada sözlükte takıldım. Başka da hiçbişey yapmadım. Paralar kira, faturalar, yemek ve yol(benzin) olarak gitti bitti hep. Kıyafetlerimi bile yırtılıp parçalanana kadar giydim her zaman. Fakirlikten değil ama ihtiyacım olmayan hiçbirşeyi almam hala. Ama 7 senedir bi deniz kum tatili yapamadım en çok o koyuyo. Yavaş yavaş günümüze geleceğim tabi çünkü şimdi o zamanlar sanki cennetteymişim gibi geliyo. Dalga geçtiğimiz gurbetçi repçileri az anlıyorum artık ama onlar en azından oralarda doğmuş büyümüş asıl bela sonradan gidenlerde. Neyse yavaş yavaş gelicez.