Hani bazen okursun, okursun. Mantigi icine sindirirsin, aynen dersin. Fakat uygulamaya geldiginde pratik olamazsin, ayni hatalari tekrar tekrar yaparsin. Sanki hicbir sey okumamis, sanki o alfa dusunceleri kendin kurmamis gibi yanlislar yaparsin. Bunu fark ettim ve nedenini de buldum.

Bu tur yazilari okurken her defasinda kafamda kendi hayalimdeki beni kuruyorum. Yani alfa olmus beni. Gozumde canlandiriyorum ve okuduklarimla o karakteri oynatiyorum, evet, iste bu benim diyorum. Fakat reel hayatimda bu karakteri oynayamiyorum. Neden mi?

Cunku o ben guzel vucutlu, genis omuzlu ben. Ustune beyaz gomlegi cekmis, mis gibi kokan ben. Ama reelde oyle miyim? Degilim. iste bu yuzden pratikte alfa olamiyordum. Mutlu olamiyordum.

Bunu fark ettigim anda planlarimi yaptim.

Yakinda spora baslayacagim ve genis omuz ile guzel vucudu gerceklestirecegim.

Kilo almak icin ogunlerimi duzenledim. Artik az yemiyorum ve kendimi zorluyorum.

Bunlari halletikten sonra geriye sadece hatirlamak kalacak.

isin asli, ne kadar alfa dusuncede olursaniz olun, eger o alfaliktayken vucudunuzu kendinizi begenecek kivama getirmezseniz, bir seyler ekgib kaliyor. Veyahut hic ateslenmiyor.

"Vucut erkegin silahidir."

Spor sart.