30. Bölüm (Okula Dönüş)

Güvenlik gelip bizi ayırdı. Çocuk küfürler savurarak gitti. Bizde eve geldik. Dudağım patlamıştı. Pansuman yaptım. Günler birbirini kovaladı. Okul açıldı.

Sabah erkenden kaltım. Takım elbisemi giydim. Ayakkabılarımı giydim. Saçıma fön çektim. Bilekliklerimi taktım. Kaslarım belirginleştiği için takım elbise vücuduma tam oturmuştu. Fit bir vücut yapım vardı. Çalıştım ve kaslarım ortaya çıkmıştı. Okula geldim. Banklardan birine oturdum.

Yeni gelen dokuzuncu sınıfların içinde güzel kızlar vardı. Ben artık on birinci sınıf olmuştum. Gözlerim Aslı'yı arıyordu. Ama yoktu. Bir anda sağımda solumda oturan erkeklerin kapıya baktıklarını gördüm. Aslı ve Deniz yanyana yürüyorlardı. Bu ne demek oluyordu? ikiside inanılmaz olmuşlardı. Sevdiğim kızlar yanyana yürüyordu.

Kendimi kaptırmamak istiyordum. Başka yöne bakıyordum ama bir bakmışım yine o ikiliye kayıyor gözlerim. Ama beni kullanmalarına izin vermeyecektim. Çok samimi görünüyorlardı. Birbirine sinir olan iki insan niçin bu kadar yakındı bibirlerine? Ya da rol yapmışlardı. ikiside çok önceden arkadaştı. Yine bir oyunun içine düşmüştüm belki. Ben bunları düşünürken onlar bana doğru gelmeye başladı. Sakin kalmalıydım. Soğuk kanlı olmak zorundaydım. Onları görmezden gelerek dokuzuncu sınıflardan bir kızı kesmeye başladım. Kızlardan biri gelip sağ yanına biri gelip sol yanıma oturdu. Aslı'nın o tertemiz kokusu Deniz'in güçlü parfümünün kokusu. ikisinin kokularını'da özlemiştim. Bir insan birden fazla kişiye aşık olabilir mi?

Sanırım ben olmuştum. Deniz konuşmaya girdi. "Naber Alp?" Bu kız şaka gibiydi. Onca şeyi yapmış ama Hâla "Naber" diyebiliyordu. "Boşver" dedim elimi sallayarak. Bana bakıyorlardı.

Onlara bakamamak, dokunamamak. Birinden vazgeçmem gerekiyordu. Ama yapamıyordum.

"Söyler misiniz. Neden hala benimle muhattap oluyorsunuz?" Dedim. Ama sorduğum soruyu önemsememişti.

"Değişmişsin Alp. Ne yalan söyleyim şaşırdım" dedi. Denize döndüm. Hâla çok güzeldi. Gözleri, saçları bakışları aynıydı. Hatta dahada güçlüydü. Geçen yılki ve bu yılki Deniz çok farklıydı. Bakışları daha yumuşaktı. Gözlerinden hiç eskgib olmayan acıma duygusu uçup gitmişti. Benim kadar o da değişmişti. Buna emindim.

"Benim merak ettiğim bir şey var" dedim, Aslıya dönerek: "Siz neden bu kadar samimisiniz?"

Aslı "her şeye bir oyun olarak bak Alp, sevişmemizden tut da Deniz'in seninle yatmasına kadar. Hepsi oyundu. Neden yaptık diye sorarsan. Sadece kendi aramızda girdiğimiz ufak bir kapışmaca. Sense bu oyunda bir piyonsun.
Gülerek Aslı'ya baktım. Ani bir haraketle dudaklarına yapıştım. Önce itti. Ama belinden sıkıca kavramıştım. On saniye kadar öpüştük ve bıraktım. Elini kalbine zütürdüm. O zaman şuan bu kadar hızlı atan kalbini de açıkla. Aslı konuşamadı. Biliyordum, beni seviyordu. Hızla atan kalbi yalan söyleyemezdi. Deniz'e döndüm.

"Bari kazanabildin mi?" Dedim alaycı bir ifadeyle.

"Seninle yattığımda evet. Oyun bitmişti. Ama sen yeniden başlattın. Bu sefer kazanın ödülü sensin" dedi.