güneşin doğuşunu izledik bir süre terasta, üzerimize düşen ışık hüzmeleri onun saçındaki kumral telleri açık ediyor, gözlerine farklı bir güzellik katıyordu. elindeki kahveyi alıp öptüm o'nu.
daha sonra merlin'e ulaşmamız gerekti. bir irtibat numarası vardı, lakin bu ihtiyar istemeyince bulunamıyordu.

müge o'nu aramak için içeri geçti, daha sonra telefonu kulağı ve omzu arasında sıkıştırarak tutar halde, elinde kağıt kalemle tekrar yanıma geldi. kağıt kalemi bana uzatıp telefondaki ile konuşmaya devam ediyordu. gözleri ile not al dercesine bir bakış atıp, bir adres verdi.

ben; ne yapacağız bu adreste.
müge; bir şey yapmayacağız ihtiyar kahvaltıdaymış. sonra günü orada geçirecek. şehre epey uzak bir dağ evi.
ben; yol ne kadar sürüyor?
müge; normal araçlarla 8 saatten fazla, lucifer'in kırmızı impalası ile çok daha kısa.

daha sonra vakit kaybetmeden giyinip çıktık.
arabayı müge kullandı, ben ise cehennemden kaçanların listesini çıkarmak üzere impala'Nın
torpidosundaki siyah deri defteri inceledim. lucifer her ne kadar doğaçlama takılsa da uzun vadede hep planlı çalışmış biriydi.