içerideki nüfus artmaya başlamıştı. Biz topu topu dört kişiydik ve kalabalık olmaya başlamıştı dans pisti. Yer sıkıntısı hareketlerimi kısmama sebep olmuşken bir ağırlık,  gerçek anlamda çok ağır bir yoğunluk gelmeye başladı üstüme… Sanki üstüme üstüme geliyordu herkes. Gözlerimi kapattım, açamadım. Açamıyordum zaten. Muhtemelen gözlerimin biri sağa diğeri sola doğru kayıyordu. Göz kapaklarımı kaldıramıyordum ki. Aman tanrım herhalde ölüyordum. Kalabalığın üzerine yağan, sürekli yanıp sönen, renkli ışıklar da olunca gözümü odaklamam iyice zorlaşmıştı. Tam karşımda duran kız arkadaşım yüzünde tam sevimlilikle minik minik hareket ediyor, üzerine vuran ışıklarla bonbon şekerine benziyordu. Sorun bende olmalıydı; çünkü ben zevk almak yerine ölümle cebelleşiyordum. Nefes alamıyordum…

devamı gelecek..