müge ve ben o gece güzel ve huzurlu bir uykuya daldık.
gece yer yer üstünü açtığında kapatıyor, uyuyuşunu izlemeye koyuluyordum.

bilirsiniz bazen biri gelir, ve sahip olduğunuz her şeyi yıkıp yeni bir sen yaratır sizden.
kişiliğimiz, anılarımız, travmalarımız, geçmişe dair ne varsa onun elinde güzel bir şekil alır ve bir anlam kazanır.

sabaha karşı uyandığımda müge'yi kahvesini yudumlarken gördüm.
yanına kadar adımlayıp duvara yaslandım. iki kolumu bağlayarak; ne düşünüyorsun diye sordum.

müge; aslında bir yol var... (o anda yağmur çişelemeye başladı)
ben; aklından geçen nedir?
müge; lucifer 2 yıl önce cehennemin kapılarını açmıştı biliyorsun.
ben; evet.
müge; biz de dahil aslında doğal şekilde hayatta kalmayan birileri serbest kaldı böylelikle.
ben; cehenneme geri dönmeyip dünyada kalanları kast ediyorsun?
müge; tanrı onları muhtemelen lucifer'in geri yerine koymasını bekledi ama lucifer yapmadı.
bu nedenle araları açıldı ve sonunda lucifer o'na suikast girişiminde bulunup cennetten kovuldu.
ben; zekandan etkilenmediğim tek bir dakika yok. bu kadar parçayı nasıl birleştirdin.
müge; ve tam da bu yüzden bizim lucifer'in yapmadığını yapıp kaçanları yerine geri koymalıyız.
ben; sonra da tanrı'nın bu iyiliğimiz karşılığında luci'yi serbest bırakmasını umacağız? öyle mi?
müge; öyle.
ben; cehennemden kaçanları oraya geri koymak? bu hayatımızda verdiğimiz en tehlikeli en saçma karar olabilir.
müge; yani ne diyorsun?
ben; hadi yapalım şunu...
müge; rock me baby

https://www.youtube.com/watch?v=e68c6whsO_E