[1]

istanbul’a çalışmaya gittiğim ve kafamda bir sürü planların dolaştığı yıllardı.Bir kaç yıl önce aldığım işletme diplomamla zar zor olsada özel bir bankada iş bulabilmiştim.ilk aylar tek başıma kiraladığım evde bekar hayatı yaşadım. Fakat artan masraflar kafamdaki planlar için para artırmayı bırak ay sonunu bile zor getirmeme sebep oluyordu.Bu durum yaptığım aşırı harcamaları kontrol etmem gerektiği anldıbına geliyordu. Aynı bankada beraber çalıştığım Murat isminde bir çocuk vardı. Kendisi benle aynı yaşlarda çok iyi birisiydi. Ufak krizlerimde ne zaman istesem borç verir ‘acele etme istediğin zaman ödersin’ derdi. Muratda aynı benim gibi kirada kalıyordu. Cebimin sıkışık olduğu bir gün Murat bana aynı evde kalmayı teklif etti.Bu sayede kira masraflarını yarıya indiririz dedi. Bunu duyduğuma çok sevinmiştim. Ayrıca Murat çoğu yemeği yapmayıda biliyordu.Ben ise nadir zamanlar dışında sürekli dışarıdan yemek yiyordum. Teklifini kabul ettim.O haftasonu Muratla aynı evde kalmaya başladık.
Aradan aylar geçti. Birbirimize oldukça alışmıştık. Aynı evde iki kardeş gibiydik. Bahar’ın sonlarına doğru Murat yazın ortasında düğününün olduğunu söyledi. ‘Semih ben yıllık iznimi erkenden alıp memlekete gideceğim. Düğün zamanı mutlaka sende geleceksin. Sana bizim oralarıda gezdiririm’ dedi. Bende buna çok sevinip ‘tabi ki kardeşim’dedim. Murat izne çıkıp memlekete döndüğünde bende ailemin yanına gittim. Ailemin yanında kısa süre kaldıktan sonra Muratın memleketi olan Manisaya biletimi aldım.

SON Part atıldı hikaye tamamlandı.
Diğer yazdıklarım için burayada bir uğrayın. > le hospital