Karşımdaki, benim boylarımda, siyah saçlı, uzun kirpikli, karanlıkta ne renk olduğunu kestiremediğim büyük güzel gözleri olan, güzel yüzlü genç bir kadındı. Bir köşeden fırlayarak böööö diye korkutmuş da, şimdi gülüşüp, hal hatır sormayı bekleyen eski bir arkadaş gibi öylece duruyordu karşımda. Elleri ceplerinde, soğuktan mı yoksa heyecandan mı kızardığı belli olmayan sevimli yüzünde bin türlü şeye yorumlayabileceğim yarım bir gülücükle yüzüme bakıyor ve benden bir tepki bekliyordu.

“Ne?” dedim.