Bi de aynı dershanede aynı sınıfa düşmüştük. Bi sabah uyandım yine dershaneye gidecek olmanın ve seni görecek olmanın taktan hissiyle erkenden gittim sınıfa tek basıma oturuyordum. Sonra ağlayarak girdin içeri, sabah saat daha 8 değil sadece ikimiziz sınıfta ve iki sıra arkama oturup hüngür hüngür ağladın.

Ben kendimle bu kadar çelişkiye düşmemiştim, gelmek istedim, elini tutmak istedim, gözyaşını yine ben silmek istedim ama yapamadım. Sen orda hüngür hüngür başkası için ağlarken ben senin yüzünden ağlamamak için zor durdum.

Tek pişmanlığım budur belki, keşke yanina gelseydim de omzumda ağlasaydın, belki son kez kokunu alırdım bende.