[9]
Dördümüzde gördüğümüz izlerden sonra donup kalmıştık. Bilal farkettirmemeye çalışsada yüzünde endişesi okunuyordu.Cem kanların olduğu alandaki karı kaldırıp altında birşeyler aradı. Karın altı temizdi. Kanların nerden geldiğini araştırırken bu seferde Bilalin sesiyle irkildik.Az ileride ufak çam ağaçlarının altında eliyle bizi çağırıyordu. Ağaçların altına gittiğimizde az öncekinden çok daha büyük bir şok yaşadık. Nerdeyse her ağacın altında karınları deşilmiş, bağırsakları dışarı çıkmış kurt leşleri vardı.Üstelik leşlerden birinin karnında yavrularda vardı.Bir tanesi hala canlıydı.Son anlarını yaşıyordu. Elimle Cem’e işaret edip gelmesini istedim.Bir kenara çekildiğimizde ben artık kamp filan istemiyorum hemen şimdi en yakın kayak merkezine döneceğiz dedim.Cem sakin olmamı söyledi. Bilal ise bu kadar hayvanın nasıl böyle bir vahşetle öldürüldüğünü düşündü. Bunu başka bir hayvan yapamazdı.Çünkü hayvanların boyunları yada diğer uzuvlarında hiçbir çizik, kegib yoktu. Bunu yapsa yapsa bir insan yapar dedi Bilal. Bunun üzerine uzun süre konuşmayan Kadir sessizliğini bozup dönmek istediğini söyledi. Bilalle Cem kısa süre bakıştıktan sonra dönüş kararı aldık.
Kamp alanına döndüğümüzde ilk iş çadırları toplamaya koyulduk. Bilal o sırada ateşin üstüne kar atıyordu.O kadar gerilmiştimki sabahtan beri sigaram bitmeden ötekisini yakıyordum. Toparlanmamız 1 saati buldu.Her şeyi iyice arabaya yerleştirdikten sonra arabaya bindik. Bilal kontağı çevirdi fakat araba çalışmadı. Tekrar tekrar denesede araba çalışmıyordu. Yakıt göstergesine baktım, yarıdan fazlası doluydu.