[4]

Etrafımızı saran kar örtülü çamların arasında gece ateş yakıp kalabileceğimiz düzlük bir alan arıyorduk. Hava iyiden iyiye kararıyor vakit akşama yanaşıyordu. Arabayı Bilal sürüyordu bende bir yandan sürekli telefonumun sinyalini kontrol ediyordum. Yaptığımız iş içime sinmiyordu fakat bir yandada hayatımda hiç yaşamadığım bi deneyim yaşamak istiyordum. Hava iyice karardığında Kadir: Daha ne kadar gideceğiz Bilal ? diye sordu. Bilal kendinden emin şekilde kısa bi yolculuğumuzun kaldığını söyledi.
Yarım saatlik yoldan sonra arabanın farlarının aydınlattığı genişçe bir alana geldik. Arabadan inmemizle titrememiz bir oldu. Hava inanılmaz soğuktu. Arabadaki gösterge -23 ü gösteriyordu. Böyle bi soğukta kamp yapmak gerçekten saçmalıktı. Oldukça yakın bi yerden akarsu sesi geliyordu.Kar kürekleriyle 2 çadırı ve ateşi kuracağımız alanı açtık. Hareketin verdiği enerjiyle biraz olsun ısınmıştık.
Bilal ve Cem çadırları kurarken Kadir ve ben arabanın arkasındaki odunları ateş yakacağımız yere yığıyorduk.Çadırların ağızlarını karşılıklı kuracaktık tam ortayada ateşi yakacaktık. Ateş için odunları oldukça geniş ve koni şeklinde dizdik. Ateş ortamın ısısını artırmada etkili olmuştu fakat hala uyunamayacak kadar hava soğuktu. Alel acele yediğimiz hazır konserveden sonra Bilal ve Kadir bi çadıra ben ve Cem bi çadıra geçtik. Ateşin ısısı gelsin diye çadır ağzını açık bırakıp tulumlarımıza sarıldık. Ufak bi uyku öncesi sohbetten sonra uykuya dalmaya başladık. Kadirin horlamalarını duyuyordum fakat ben bir türlü uyuyamıyordum.Çok derinden gelen tiz bir sesle irkilerek çadırda doğruldum.