Sevmiyordum kedimi. Can yoldaşımdı benim o. Sevmiyordum ama. Kadınları daha çok seviyorum.

ikinci sene başladı lisede. Aynı asosyallik. Gene aynı sınıftayız Beren ile. Aşkım günden güne büyüyor. Takıntı haline gelmeye başladı artık. Okulun ilk günü beni gördü Beren koşarak geldi yanıma. Sarıldı. Utandım. Sündüm gene olduğum yere. Dedim ya, asosyalim ben. Karşılık alamayınca çekti kollarını. Hadi gel diyip sıraya zütürdü beni. Elimi tuttu zütürürken. Çok kötü oldum ağlamaklı oldum. Ağlamadım ama. Tuttum kendimi.

Berkay yoktu bu sene. Gitmişti.

Beren'Le kitap hakkında konuşmalarımız devam ediyordu. Aynı sırada oturmaya başlamıştık. Seviyordum onu. Utanıyordum. Dedim ya, asosyalim ben. Bütün yaz günlük yazmaya devam etmiştim. Herbir sayfada ona olan aşkım yazılı.

Yazmayada devam ediyorum tabi her gün okuldan geldikten sonra.

Aradan biraz zaman geçti. Beren bir üst sınıftan bir çocukla çıkmaya başladı. Sevgilisi vardı. Bakmaya kıyamadığım insanın. Sevgilisi vardı.

içkiylede tanıştım. Sokaktan arkadaşlarım var demiştim. Onlarla takılmaya başladım. Akşamları parkta sigara bira ile geçiyordu günlerim. Ailem farketti bir sorun olduğunu. Babam hiç itiraz istemem diyip bir pgibyatra zütürdü beni. Sırdaşım olmuştu benim. Onla konuşuyordum artık kitaplar hakkında. Beren gene konuşmak istiyordu benimle. Ama soğuk davranıyordum.

"Sorarlarsa, ne iş yaptın bu dünyada? Diye rahatça verebilirim yanıtını:

Yalnız kaldım. Kalabildim! Altı milyarın arasına doğdum ve hiç birine çarpmadan geçtim aralarından."
Hakan Günday - Kinyas ve Kayra