babamın tayini nedeniyle ankara'da kalıyorduk. bilen bilir ekim ve kasım aylarında bile ankara ayazını.
O gün hava baya soğumuştu... Arifle vedalaşıp Okul güvenliğinin arkasında beklemeye başlamıştım buse'yi.Onu kederlendiğimde gittiğim kafeye zütürecektim.. Kafa bir sahibi vardı ve elemanlarıyla iyi anlaşırdım. Sessiz sakin bir yerdi o kafe.

Yarım saatte kaç kahve içebilirsin dedim buseye.
valla hava çok soğukmuş iyi aklına geldi de yarım saat için fazla kaçmaz mı
yok ya yarım saat fazla bile dedim.

Tam konuşacakken sanki dilim tutuluyor ve kahverengi gözleri beni büyülüyordu...
Ne içersin demişti bana
içimden gözlerin gibi olan her şeyi demek vardı şimdi demiştim
Türk kahvesi içeriz dedim ve konuya daldım