Lise birinci sınıfa yeni başlamıştım. Mahalleden arkadaşlarla her zamanki gibi köşe başında oturuyoruz klagib semt çocuğu gibi. Kerem yine fırlamalık peşinde Kadıköy'e gidip kızlara takılalım dedi saat akşam üstü 6 gibiydi. Tamam deyip benimle beraber toplam 5 arkadaş hep beraber güle oynaya Kadıköy'e gittik. Moda sahilini bilen bilir liselilerin vazgeçilmez yerlerindendir. Grup grup dolaşan kızlara sarmaya başladık. Aramızda en fırlama Ben Murat ve Kerem dik Enes ile Emir daha pasif kalıyorlardı yanımızda. Kerem bir grup kızın önüne geçip kendini tanıttı kızlar ilk başta pek fazla umursamasalar da fırlamalıklarıyla dikkatlerini çekti. Üç kişiydiler, hep beraber çimenlere oturduk muhabbet ediyorduk. Kızlar arasında bir tanesi benim çok dikkatimi çekmişti. Teni bayağı solgun ve çok fazla durgundu. Onunla ilgilenmeye çalışıyordum adının Nihal olduğunu öğrendim. ortam şen şakrak herkes gülüyor biz Nihal'le arkamızı dönmüş birbirimizi tanımaya çalışıyorduk. Daha birbirimize tam ısınamadan kızlardan birisi "çok geç kaldık gitmeliyiz" dedi. Nihal'i hiç bırakasım yoktu. Nihal'e dönüp "numaranı verir misin?" dedim oda beni kırmadı verdi. içimde nedenini bilmediğim bir sevinç oldu. Hikayem de burada başladı zaten. Arkadaşlarla tekrardan o güzel semtimize döndük "Ünalan" ..