teacher

oprağın altından bişey söylese de duyamazdım zaten.4 yıldır hiç cevap alamadım ben,ne yaparım, sensiz nasıl olurum, neden gittin dedim ama bir türlü gel diyemedim.gel diyemediğin birini beklemek ne tuhaftır bilir misiniz. ölmüştür o bir daha olmayacaktır umut yoktur ha var mıdır vardır da onsuz yaşanmıyor. küçükken tutmadan uyuyamadığın ellerinin çoktan toprak olduğunu biliyorsun da yine sabah kalktığında o eli arıyorsun. kahvaltı hazır sesi yok. kulak tırmalayan alrm sesi ileannem diye sarıldığım yastığı bırakıp. kahvaltıya oturuyorum. önce çayı koyuyor babam sonra oturuyoruz. mutlaka birimizin gözü o boş sandalyeye kayıyor, bakıyor diğerine... işte o an göz göze geldiğiniz an gözleriniz doluyor. boğazınız güğüm güğüm... devam ediyoruz hayata gülmeye eğlenmeye. herkes mutlu sanar babamla beni. sadece o kahvaltıları göremez onlar.