üst üste olan bir kaç olayın ardından beklememe rağmen her geçen gün daha kötü hissediyorum.
her sabah 5te uyanıp 2 saat kalp atışlarımı dinliyorum, iradem dışında gerçekleşiyor. yalnız yaşıyorum.
sabah 8 gibi çıkıp akşam 7 gibi evde oluyorum tüm gün işteyim. hiçbir şeyin değeri kalmadı içimde,
sevgisizlik çukuru var her şeye karşı, kara delik gibi bütün duyguları yutuyor. geriye hiçbir şey bırakmıyor.
acı sadece acı var kaç zamandır. volkan patlamış gibi, bütün varlığın üstü yanık tozla kaplanmış, benim
bütün varlığımda, bütün hislerim de bu acı duygusuyla kaplandı. başka bir şey seçilmiyor. içimdeki boşluk bana çelme takıyor, düşüyorum, çok acıyorum. daha fazla istemiyorum.