Galiba eylül bundan bir haberdi. Çünkü benim yüzümün düştüğü farkedince,
(E) yanlış bişey mi dedim?
(Ben) turizm ile mühendislik fakültesi arasında ki olaydan haberin yok mu?
Hayır anlamında kafasını iki yana salladı.
Kısaca özet geçip anlattım.

(E) bundan dolayı biz ikimiz konuşmaz mıyız bunu mu demek istiyorsun?
(Ben) öyle bir şey demedim.
(E) iyi,
(Ben) aslen buralı mısın?
(E) evet doğma büyüme. Sen?
(Ben) izmir, ancak uzun zamandır buradayım.
(E) tamam, ben gideyim artık geç oldu.
saate bakmam gerektiğini hissettim, saat daha 10,30a yeni geliyordu.
(Ben) çay ısmarlayabilirim?
(E)...
(Ben) affetmen için, diyerek dişlerimi göstermeden tebessüm ettim.
(E) tamam o zaman.

Balıkesir zaten geçimini kafelerden yaptığı için kafe bulmak o kadar zor değildi. Milli kuvvetler caddesinin ara sokaklarındaki Limon Cafeye zütürdüm. Nezih bir ortam.
Garson-G
(G) ne istersiniz?
(E) çay
(Ben) aynısından.

Çayları beklerken kafeye bir göz attım. Tanıdık yoktu. ilginç,

(E) ne zaman geldin balıkesire
(Ben) 5 yıl oluyor.
(E) hayırdır neden?
(Ben) özel sebeplerden.
(E) kimle kalıyorsun?
(Ben) şimdilik tek kalıyorum.
(E) annen baban?
(Ben) öldüler.
(E) ah.. Bilmiyordum özür dilerim.
(Ben) sorun değil. Sen kimle kalıyorsun?
(E) ailemle kalıyorum.
(Ben) güzel bir duygu olmalı.
(E) aslında sayılmaz, evde çok sıkıyorlar. Eve gitmek dahi istemiyorum. Her şeyime karışıyorlar. Ve bu çok sıkıcı.

Ya aslında bir inci erkeği olarak eve atma planlarını şimdiden kurmuştum ama bu kadar erken teklif etmek kesinlikle büyük kayıp demekti.

(Ben) istersen yavaş yavaş paşaalanına doğru gidelim bırakayım seni..
(E) sorun değil toplu taşımadan binerim ben.
(Ben) nasıl istersen.

Limon Cafeden çıkarken hesabı ben ödedim ve orada ayrılma faslını gerçekleştirip evlere doğru dağıldık.