Tmm kimse okumuyo hepsini yazıp bitiriyorum
18 olduk artık büyüdük derler.

Bize bir miktar devlet tarafından para verilir bir süre maaş bağlarlar.

Sonra tekmeyi basarlar. Tanımıyoruz etmiyoruz kimseyi.

ilk defa dışardaki insanlar ile konusucaz heyecanlıyız ama bir o kadarda üzgünüz çünkü arkamızda bıraktığımız çok kardeşimiz var. Bize 2.darbede burdan gelir bizi bildiğimiz ailemizden koparırlar.

Sonra bir ev verirlerse şanslıyız.

Ama genellikle sadece maaş ile yetinir devlet baba.

Bize yardımcı olan yine nirgül annemizdi bize 1 haftalığına kendi evini açtı.

Ama ev kücük olduğu için biz 1 hafta kaldık onunda ailesi vardı.

Rahatsız etmekten utandık.

Sonra bir ev bulduk kendimize.

Devlet bize o zamanın parasıyla 300 milyon(lira) vermişti.

Eve 2.el mağazalarda battaniye yorgan aldığımızı hatırlıyorum.

yemeği dışarda yerdik.

Hayatımızda yumurta kırmışlığımız mı var sanki..!

3 hafta sonra bir iş bulunup calışmaya başlanır.

ilk işimiz bir köftecide 4 kardeşim ile beraber 3'ü kızdı.

iş bulduk. Bulaşıkcılık vs garson ben ile 1 kardeşim garsonduk.

Diğer 2side bulaşıkcılık yapıyorlardı.

Paramızı toplardık sürekli harcamamız nerdeyse yoktu.

Akşamları evde hikayeler anlatırdık gülerdik.

Yıkanmak için hamama giderdik. Sonra üst kat komşumuz bize bir akşam bir yemek getirmişti.

Lahana dolması ne olduğunu bile bilmiyorduk.

Hiç dolma yememiştik.

Teşekkür ettik ve içeri girdik.

Önce garip garip bakıp bune dedik.

Yiyelim bakalım dediler. Yedik belkide hayatta yediğimiz en güzel yemekti.

Sonra tabağı yıkadıktan sonra vermek için beni seçtiler utanıyorlardı.

Ben hem tek erkektim ve en konuskan biriydim.

Hemen üst kata gidip tabağı verip tesekkür ettim.

Bana siz nerelisiniz dediler.

Bilmiyorum dedim gülerek.

Biz yeni yetimhaneden çıktık dedikten sonra kadın saolsun bir ihtiyacınız olursa bana söyleyin ablanızım ben sizin kapım her zaman açık dedi.

Sonra Çalışmaya Devam ettik.

Paramız ile kendimize eşyalar aldık. Yeni elbiseler aldık.

birbirimizden başka tanıd