Anladıgım kadarıyla biraz toplandınız basliyorum
Ben dahil çoğumuz bebeklikten terk edilen bireyleriz.

Dünyadan bir haberiz insanlar nasıldır bilmeyiz.

Herkesi kendimiz gibi sanırız çünkü;

Hepimiz yetimiz ve dışarının nasıl bir dünya olduğunu bilmiyoruz.

Bebeklikten veya daha ailemizi tanımadan önce buraya terkedilenlerimiz şanslı bireylerdir.

Çünkü aileni tanıdıktan sonra yetimhaneye gelenler emin olun hiç bir gece uyuyamaz hep ağlarız.Biz onlar ağladığı için ağlarız cocuğuz içimizde öfke yokki. Kibir yokki. Duygusalız

7-10 yaş arası hemen bizi okula gönderirler.

Bizde öğrenmeye calısırız.

Oyun nedir bilmeyiz.

Çünkü daha oyunun anldıbını bilmiyoruz.

Dışarda oyun oynuyan cocuklardan öğreniriz oyunları.

Ne yaptıklarına bakarak.

Tekrarlarız...