Ertesi gün uyandığımda Buse ofise gitmişti. Salih hala uyuyor Mehmet ise kahvaltı ediyordu.

Beni görünce;
•
Buyur abi çay koyayım sanada* dedi.

Seviyordum bu çocuğu.

Oturduk kahvaltı ettik beraber. Çok düşünceliydi ama belli etmiyordu.

Çok geçmeden konuştu.

Mehmet:Abi dün gece ki olayı napacağız? Ne düşünüyorsun?
•
kardeşim bilmiyorum ama bazı şeyleri sorgulamak gerekiyor* diyerek cevap verdim.

Şuana kadar büyüme hırsım yüzümden kazancın bir kısmını Salihe çaktırmadan kenara atıyor yastık altı biriktiriyordum.

Bundan sonra kenara attığım parayı biraz daha büyütmeyi düşündüm. Sonuçta Salih babamın oğlu değildi.

Belki ilerde her şeyi bırakır Buseyle beraber yurt dışına yerleşir orada hayatıma dertsiz, tasasız, Hüseyinsiz devam ederdim.