Köyü gezdikten sonra annemle eve geldik eve geldiğimizde babam lavabo giderini yapıyordu tıkanmıştı, oturduk normal konulardan konuşmaya çalıştık televizyon izledik ama hepimizin kafasının bir köşesinde hep duran bu olaylar vardı.
Gece olduğunda yatakları aynı şekilde serdik tv açıktı ses oluyordu öyle diye duruyordu annem uyumuştu babam uyanıktı heralde benim uyumamı bekliyordu bende hocanın yazdığı duayı yine dediği şekilde okuyup uyumak için gözümü kapattım. Nasıl uyudum hatırlamıyorum uyku öncesi hayal kurma evresini hiç yaşamadım narkoz yemiş gibi uymuşum.

Gece yine bir sesle uyandım resmen bizim konuşmamızdaki gibi şşşşşit şiiiiitt deyip durdu biri benim arkam dönüktü yüzüm duvara bakıyordu sol tarafıma dönüktüm dvara yine ay ışığı ve zayıf bir gölge yansıyordu. Yattığım yerde değil yine yatak odasında uyandım diğer seferde donup kilitlenip kalmıştım ama bu sefer hareket edebiliyordum. o an irkilme ile arkamı döndüğümde dehşete kapıldım. pencerenin sol tarafında gardırop un önünde sayamadığım kadar şerli varlık ve bu sefer hepsi bana bakıyor ve ay ışığı yüzlerine vuruyordu. sadece bir tanesi bana yakın ve pencerenin tam önünde duruyordu yüzüme gelen ay ışığını vücüdu kesiyordu onun yüzünü göremiyordum ama ay ışığı vuranların hepsini tek tek görüyordum. Gölgesi üzerime düşen şerli varlık bir adım ileri attı ben yatakta orurur pozisyona geldim şok halindeyim bu kadar net ilkkez görüyordum onları ve şerli varlık eli ile arkadakileri işaret ederek (Usreti ) dedi bu ailem dedi ve dediği herşeyi anlıyordum. Sıraya dizilmiş olanlardan birisi uzun bişey söyledi tek aklımda kalan kısmı (isna aşer) yani yazabileceğim bu kadar... Bana dediği biz 12 kişiydik artık 9 kişiyiz ailemizi öldürdün dedi. Sonra zayıf olan arkasına döndü hepsi başını öne eğdi ve bana doğru yaklaştı aramızda bir metre dahi kalmamıştı yüz hatlarına kadar gördüm ama ayrıntı vermeyeceğim sizin için ...
Yaklaştı ve gözlerindeki ateş alevlenir gibi oldu kendimi o ateşin içinde gördüm o anki korku ile bağırıp ayağa kalktım.