Yıllar önce okçuydum ama ailesi olmayınca insanın hobiye değil işe daha çok ihtiyacı oluyordu.
Aslında babası kadar olmasamda 20 Milyon'a yakın banka da param vardı, sonuçta yaptığım iş tehlikeliydi kaybolmak gerekebilirdi, banka da her an paranın olması mantıklı bi plandı benim için, bu kızın gözlerini açtırmak istiyodum, basitçe yaptırabilirdim, çok pahalı bi operasyon değildi. O kadar güzel bi kızdı ki cidden ayrılmak istemiyordum sadece 8-9 saat önce ailesini öldürmeme rağmen bu kızı öldürmek istemiyordum.

Amerika'ya gitmek için 2 uçak bileti aldım. Çok saçma geliyordu daha yeni ailesini öldürdüğüm kızı tedavi ettirmek için amerikaya zütürüyordum garip bir şekilde yardım etmek istiyordum.
Sebebi belki de açıktı "Gizem".
Hikayemin iyi kalpli kahramanı.
Yetimhaneden kaçtığımızda dilenirdik Gizemin gözleri görmüyodu o daha çok toplardı bense hep hasta olurdum. O da dilendikleriyle görmese dahi bana bakmaya çalışırdı aklıma geldiğinde gözlerim yaşarır, bi gün farkedemedi yola çıktı koşup yakalamak istedim. Ama yapamadım çarpan araba durmadı kaçtı 2 saat sonra ambulans gelip aldı insanların lanet bakışları altında kimse dokunmadı bile, kaza diye geçti gizemimin gözleri görmediği ve kimsesiz olduğundan dolayı cüzi bi miktar para döndü ortada sonra da unutuldu gitti, ben unutmadım ama üstünden 20 seneye yakın süre geçmiş zaman aşımı ve taşınma nedeniyle adamın kim olduğunu bulamıyordum ensesi kalınlardan olduğu tek bildiğim bazı geceler sessiz sessiz gizemden özür dilerdim, mezarının yerini buldum 10 sene önce her ay gider dua ederim, elimden başka bişey gelmiyor çünkü keşke şuan yanımda olabilseydi, keşke şuan bu yaşadığım rahat hayatla onu mutlu edebilseydim, keşke şuan bu kızı değil de gizemi zütürseydim ameliyat için ama yapamazdım kulaklığı taktım ve biraz olsun dinlenebilmek için gözlerimi kapattım.