ilk gün o beklemişti beni soğukta o kadar hoşuma gitmişti ki anlatamam şuan anlamı daha büyük benim için.
sonra hep ben bekledim hatta bazen gelmedi bile ama olsun gene olsa gene beklerim (belkide bundan kaybediyoruz.)
Birgün gene okul çıkışı bize gelmiş ders çalışmayı bitirmişiz gitmesine yakın telefonla oynuyor
isteyerek bakmadım ama gözüm çarptı birinin kalp yolladığını gördüm. O kadar kısa sürede (2 hafta) da birine bu kadar alışabilmek ve birine gönderilen mesajın kalbimi bu kadar acıtması şaşırtmıştı beni.
doğum günümde kuzenim bana şiir yazmıştı (küçük kuzenim) benim için değerli olduğundan buzdolabına astım.
- Şu buzdolabındaki şey ne bakabilirmiyim?
- Bakabilirsin tabi ama Önce whatsapp mesajlarına bakabilirmiyim ?
aniden sorunca şaşırdı tabi ama gülerek söylediğim için şaka yapıyor sandı
- Bak ama önce birkaç mesajı silmem lazım dedi
şimdi bile şaka yapıp yapmadığını bilmiyorum ama o ara yüzüm düşmüştü beyler.