8 yaşındayım 2.sınıfın sonundayız öğretmenleri doğum yapıcakmış bizim sınıfa başka çocukları aldılar, çocukluk aşkı derler benim ki öyle olmadı kızla çok az konuşabildim sonra 3.sınıfta gittiler tabi ben hep izledim onu uzaktan msn'den buldum konuştum kırmadı beni ama olmadı kimseyle çıkmadı ilkokul boyunca küçüğüz diyodu bana yaşına göre olgundu düşünceleri adı yağmurdu lisede ayrı liselere gittik 2-3 sene görmedim onu artık diyordum yavaş yavaş çıkıyo aklımdan gördüm amk yine yandım o beni görmedi uzaktaydım biraz gözlerim doldu gittim evin arkasında ağladım facebook'un populer zamanlarıydı konuşmak istedim cevap vermedi konuşmadı sonra öğrendim bi sevgilisi varmış bi daha çıkmadım karşısına 7 yıl oldu artık canım eskisi kadar yanmıyo ama ben ilk yeşil gözleri onda görmüştüm ilk dalgalı uzun saçları o kızda sevmiştim ama olmadı o bakmadı bana ben de bakmazdım zaten ona sunabilecek neyim vardı ki zaten biliyorum o da biraz daha kaliteli bi hayat istiyodu çıktığı çocuğunda durumu iyiymiş onun adına sevindim mutlu olsun dedim, ama aslında sevmekten vazgeçemedim.