tellerden tutundum ayağa kalkmak için ağzımdaki kanı tükürdüm kulağımda müthiş bir çınlama bu ilk değil adam zafer sevincini yapıyor telin tepesinde ayağa kalktım alkış kıyamet beynimin uğultusu bi yana adamın çenesinin nasıl gerildiğini farkettim dudaklarını görebiliyordum ama sesini duyamıyordum dur artık diyordu karşımdaki rakibin kim olduğunu hatırlamaya çalışırken attığı yumruğun altından geçip ittim kafesin diğer tarafına işin aslı toparlanmak için zaman arıyordum.
Aklım 5 dakika öncesine gitmeye çalışıyordu, hatırlamaya çalışıyordum kavganın başını bacaklarına tekme attığımı hatırlıyorum sol ayağını büktüğümü hatırlıyorum yeni farkediyorum çok hafif bir topallaması var fazla agresif beni öldürebilir ama bunu yapmak istemiyor gibi bi hali var, ne önemi var ki burda ölsem cesedim bi çöp konteynırında bulunur o da alır parasını gider düşünmeye çalışırken yavaş yavaş çıkarmaya çalışıyordum yüzünü çok tanıdıktı ama kafama aldığım darbe nedeniyle toplayamıyordum düşüncelerimi bacağına bi tekme salladım geri çekildim üstüme geldiği zaman önü tellerin üstüne fırlatmaya çalışıyordum sonunda yumruğumu kaldırmayı başarmıştım burnundan soluduğunu gördüm dudaklarından okuduğumsa yeter artıkdı attığı yumruktan kaçıp arkasına geçtim boşluğuna vurdum derin bi nefes alıp belinden kavrayıp kaldırıp geriye vurdum dönüp üstüne çıktım karaciğerine çalışmaya başladım çünkü yüzünü kapatıyordu iki eliyle en sonunda hı-hı sesini duyunca nefesini kestiğimi anladım üstünden kalktım nefes almak için dönerken kafasına sağlam bi tekme geçirip bayılttım içeri giren adam elimi kaldırdı, çıktım ağzım yüzüm kan revan acı hissiyse hiç gibi tek farklılık kulağımdakı çınlamanın azalması

ister okuyun ister okumayın ben bitiricem amk gavatları sizi