Yediğim tekmenin etkisiyle tellere doğru yapışırken aklımdaki tek düşünce evde beni bekleyen zavallı anacığımdı.
Ayağa kalkmamın sebebini anlamanız için en başından anlatmaya başlamalayım sanırım, babamı pek hatırlayamıyorum çünkü öldüğünde daha 2 yaşındaydım amcamın bulaştığı tefeci kapımıza kadar gelince babamda kayıtsız kalamamış çıkmış adamları yollamak için ama adamların niye zaten borç harç değil zamanında bu tefeci anneme vurukmuş ama annem babamı almış adam zaten babama takık şimdi de karşı karşıya gelince dövüşmeye başlamışlar babam üste çıkınca adamlarından biri topuğundan vurmuş babamı adam kalkınca çekmiş silahını kalbine 3 kurşun orda ölmüş babam annem hep derdi baban gibi kendini heba ediceksin bu yüzden ayağa kalkmalıydım babam gibi gidemezdim.