Hastahanedeyiz babam geleli çok olmadı hemen pgiboloğa zütürüldüm. Garip olan beyin cerrahisi değil neden pgibolog?

içeriye girince koolinik adınız hatırlıyorsunuz değil mi? dedi.
Evet doktor bey diyebildim. Ne olduğu hakkında bir bilginiz var mı diye sordum.

"Amnezi, yani hafıza kaybı. Ailenizle daha önce trafik kazası yaşamışsınız o andan beri sizde devam ediyor. Dün gece sanırım uykusuz kalmışsınız. Buda tetiklemiş geçici bir şey normal hayatınıza devam ederseniz tekrar anımsamaya başlayacaksınız. Kalıcı bir sorununuz yok merak etmeyin."

Arkamdan derin bir iç çekiş sesi geldi buda annemdi. Fakat bunca olayın içinde masamdaki meal kitabı neyin nesiydi. Not alınmış ayetlerde neler yazıyordu? Bunlara bakmalıydım. Eve hızlıca geçtik hemen bir duş aldım ve kendimi odama kapattım. ilk gördüğüm not şu idi.

38/49-51
"işte bu bir hatırlatmadır. Günahlardan sakınanlar için dönüp varılacak güzel bir yer vardır ki kapıları kendilerine açılmış Adn cennetleridir. Onlar orada yaslanarak birçok meyve ve içecek isterler."

Ve gözlerim karardı. Bembeyaz düpedüz geniş bir alanda uyandım. Az ilerde yüksek bir gri duvar yükseliyordu. Orada bir nehir vardı hissedebiliyordum. Ama nasıl? Ve uyandım. Masamın üstünde. Notların üstüne kafayı koymuş uyuyordum. Ne kadar sürmüştü? Saate baktım ben duştan çıktığımdan beri sadece 3 dakika geçmişti. Hemen bizimkilerin yanına gittim ve artık sıkılmış bir şekilde neler oluyor ben neden hissedilemeyecek şeyler görüyorum!"

Annem üzgün bir şekilde bana dönüp.
"iyi olmadığını biliyorum dinle beni. Sen aslında pek normal değilsin. Geçirdiğimiz kazadan beri babanı geri almak istiyorsun. Son bir kaç yıldır kendini islam ilmine adadın. imam-ı Gazalinin bütün günümüze gelmiş öğretilerini okudun ve kalp gözünün -6. Hissinin- açık olduğunu iddia ettin. Rüya ilmiali üzerine çalıştın ve rüyaları yorumladın. Fakat son zamanlarda yükseldiğinden bahsediyordun." Ağlamaya başladı ve...

"Kendinin... Ehl-i keşfel kubur olduğunu söylemiştin." Dedi.