Aslında burayı sürekli okuyup bu zor zamanlarımda gülüyorum sayenizde.

Coğrafi konumu sebebi ile TÜRK askerinin en çok nefret edildiği yer, Hakkari/Yüksekova'da askerliğimi yapıyorum.

Çarşı iznimiz yok, zindana kapatılmış gibiyiz. Telefonlara izin veriliyor, bu sayede de fırsat buldukça burada eğlenceli vakit geçiyoruz.

Burda yapılan esprileri, inci sözlüğün adını bile duymamış köyden ovadan gelen mehmetçiklerle paylaşıyorum panpalarım.

Yakın arkadaşlarımı arıyorum, sen hala ölmedin mi lan? diye espri yapıyorlar. Gülüyorum.

Canımız sıkıldığında bir bardak kola alıp dışarı hava almaya çıktığımızda, özlem duygusu iliklerime kadar işlendiğinde Irak manzarasına karşı hayal kurmak, sevdiklerini düşünmek çok sıkıcı gelmeye başladı artık, bitsin istiyorum.

ilk zamanlarda silah sesi duyduğumuzda Acaba geliyorlar mı? diye söylenirken artık Gelin köpekler gelin de gibelim belanızı diyebilecek kadar iyi eğitildik panpalarım. KORKMUYORUZ.

Kefenimizi sırtımızda taşıyoruz.

Sevgilerimle ve Saygılarımla;

Ülkemiz için canımız feda olsun.

Merak ettiğiniz tüm soruları yazabilirsiniz panpalar, fırsat buldukça tek tek cevaplarım.