Mesafe mi engel yoksa kalplerimiz mi ?

Çok yakın bir zamanda başımdan geçen , 9 ay lık sevgilimin beni terk edişini anlatacağım sizlere. Birisine bu dertlerimi anlattığımda biraz rahatlıyorum. Neden bir den çok kişiye anlatmayayım öyle değil mi ? Partları mümkün olduğunca hızlı bitirmeye çalışacağım. Belki tek part da bitirebilirim.

Benim 9 ay süren bir ilişkim vardı. Hoşlandığım kız ın doğum gününe denk getirerek o gün duygularımı ifade etmiştim. 9 ay süresince ufak tefek sorunlar yaşasak da ben hep alttan alan oldum , olanlara göz yuman taraf oldum , hatta kendi benliğimden ödün verdim ama ilişkimizi devam ettirmeye çalıştım. Güzel günleri hayal ederek..

ilişkimizin ilk başladığı zamanlar Lise son öğrencisi ve YGS - LYS ye hazırlanıyorduk ikimizde. Tanışmamız da zaten bir kurs da olmuştu. Bahsettiğim kızın adı Şeyma olsun. Öyle bir zamanda , öyle bir şekilde çıkmıştı ki karşıma bana herkesden daha yakın olmuştu. Ailemde göremediğim sevgiyi , şefkati onda gördüm. Bir anda hayatımın merkezine yerleşmişti bile . Tüm günümüzü hep birlikte geçirirdik. Birlikte sınava hazırlanırdık. Birlikte okula giderdik. Her zaman yan yanaydık , yanındaydım. Bir şey olduğu zaman kendimden önce onu düşünürdüm. Birlikte yürürken , bir köşeden aniden araba geldiğinde ilk onu kaldırıma iterdim. O , benim için benden daha önemliydi.