+1
@naberbeybissi kolay olmadi tabiki de. Düşünsene onca yıllık yaşdıbının, değerlerinin artık 5 kuruş etmediği apayrı bir memlekettesin. Kimse senin gibi düşünmüyor, senin gibi konuşmuyor, aynı pencereden bakamıyor dünyaya.Cok zordu o adaptaston evresi benim icin.
Önceden haya edip yüzüne bakamadığım kızlar şimdi sahilde şuh kahkalar atarak önümden geçiyorlar, hiç alakamın olmadığı biradır rakıdır votkadir sudan çok gidiyordu. Zaten o dönemler moralim acayip bozuktu başka sebeplerden ötürü. Bir de bu tip bir değişimle yıkılmak an meselesiydi benim için.
Tabi hayat hep siyah beyaz değil, arada çok fazla gri var hayatin içinde. Iste bu siyah tablonun içindeki beyazlar beni hayatin içinde tuttu. Amfibik yaşamayı öğrendim o insanlar arasında. Geceleri her ne kadar kabuslarla geçirsem de sabahları insanları pembe rüyalar anlatmalıydım. Çünkü ben buydum. Iyi yaptığım bir şeydi insanları motive etmek, onlara keyif vermek, benle olan ilişkilerinden memnun kalmasını sağlamak. Hem gördüm ki kızlar o kadar da uzak değillermiş bana. Aralarindayken çok farklı bir haz alıyordum. Belki hunharca gibmiyordum hiçbirini ama hoştu bir sarışının yeşil gözlerini üzerimde hissetmek.
işte böyle bir dönem de rastladım mucxjzzz a. Gel diyordu hayattaki herkesi gibip gece kral olarak uyuyalım...