Buse artık hayatımda yoktu, sadece Irmak vardı.
Bu düşüncelerimden Irmağa bahsettiğimde değişmemi istemediğini söylemişti ama beni ne olursa olsun bırakmayacağını bildiğimden dolayı kararlıydım.
Ben:Irmak bak gerçekten dayanamıyorum artık bir şeyler yapmam gerekiyor.
Irmak:*** Sen böyle bir insan değilsin, olamazsın neden olmadığın bir insana dönüşmek istiyorsun ?
Ben:Belki de artık mutlu olmak istiyorumdur ? Sürekli bunları yaşayan ben oluyorum Irmak. Bana değer verdiğini hissettiğim birisine zaten yanlışım olmaz benim.Ne olursa olsun sana karşı her zaman eskisi gibi olacağım bizi etkilemeyecek bu durum.
Irmak:Tamam o zaman sen kararını vermişsin ben her zaman yanındayım.
Sarıldık...
Ama beyler gerçekten her zaman yanımda mıydı ?