Üzerine titrer olmuştum canının yanmaması için onu mutlu etmek için elimden geleni yapıyordum bu yüzden Irmağın çevresindeki insanlara karşı her zaman sert olmuşumdur. Bir babanın kızını korumak istemesi gibi onu korumak istiyordum. Buğraya eğer Irmakta isterse benim söz söylemeye hakkım olmadığını söyledim. Sadece Irmağı üzme o benim canım dediğimi hatırlıyorum. Irmakla konuşmaya devam ettiler ve Irmakta ona karşı boş olmadığını fark etti ve birlikte olmaya başladılar.Bir yere oturduğumuzda Buğranın yanına oturur sürekli onunla konuşur hale gelmişti.
Beyler düşünsenize en çok değer verdiğiniz insan bir anda başka birisinin oluyor. Pişman olmuştum onları tanıştırdığıma. Gerçekten kıskanmaya başlamıştım Irmağı ve bir şeyler yapma isteği vardı içimde,ama mutlu olduğunu gördükçe içten içe seviniyordum. işte bir insana gerçekten değer verince böyle oluyor beyler ne olursa olsun mutlu olması her şeyin önüne geçiyor. Benim olsun veya olmasın Irmak mutlu olsaydı yeterdi…