Ben Efe ve Buğra...
Ben Efe ve Buğraya Irmaktan bahsetmiştim benim için ne kadar önemli bir insan olduğunu saatlerce onlara anlatmıştım. Ve onlarda benim hislerime ortak olmuşlardı. Irmak o zamanlar bodrumdaydı.Ben onlara Irmağı anlattım onlar dinledi. Anlattıkça içtim içtikçe anlattım. Irmağın buraya geldiği zaman ikisi de tanışmak istedi ve bende kesinlikle tanıştıracağım sizi diye söz verdim. Ben olsam bende tanışmak isterdim tabi... Günler bu şekilde geçmeye devam etti. Irmağın bodrumdan geldi, tekrardan hayata dönmüş gibi oldum. Bir insan bir insanı bu kadar özleyebilir diye düşündüm. Irmak bodruma geldikten sonra sürekli günlerim onunla geçmeye başladı. Artık hasretimizi gidermiş duygularımızı tazelemiştik. Irmağı Efe ve Buğrayla tanıştıracağım zaman geldi.Bir yerde buluşup biralarımızı alıp yat limanına gittik. içiyorduk güzel bir muhabbetimiz olmuştu Irmağa sıcak davranmışlardı. Ama sonradan Irmakla Buğranın birbirine çok yakın davrandıklarını anladım. Birbirlerinden hoşlandıklarını fark etmiştim ve istemsiz bir şekilde kötü hissetmiştim. Biralarımızı içip kalktıktan sonra Irmak ve Buğra önden ben Efeyle arkadan yürüyorduk. Efeyle konuşmalarımızdan hiç bir şey anlayamaz sadece karşımda yeni tanıştığım arkadaşım ve her şeyim dediğim kızın samimiyetine tanıklık ediyordum .Bir süre daha bu şekilde devam ettikten sonra evlerimize dağıldık. Birkaç gün sonra Buğra benimle konuşmak istedi ve Irmaktan hoşlandığını söyledi.Ne diyeceğimi bilemedim ama eğer Irmak mutlu olacaksa bir önemi yoktu, Irmağın zamanında çok canını yaktıkları için ne kadar hassas bir insan olduğunu biliyordum ve en ufak bir duygusal travma yaşadığı zaman benim canım yanıyordu.