Ardından komutanı aklına gelir ve komutanının yanına gitmek için istanbula doğru yola çıkar. Aylar sonra istanbula varır. Komutanın adresi avrupa yakasındadır. Avrupa yakasına geçmek için vapura biner. Perişan haldedir, vücudu ve ruh halinin durumu ülkesi gibidir. Saçı sakalı birbirine karışmış, avukları çökmüş çenesinin eğrili ve yüzündeki derin yara izleri çehresini garip bir görünüme sokmuştur. Ayağının topallığı ise yürek yakmaktadır. Karşı tarafta bir kaç kadın ve yetişkin kız oturmaktadır. Bunlar Ahmet Turanı seyretmektedirler. Onun 7 yıldır sırtından çıkaramadığı parça parça olmuş paltosuna şalvarının uyumsuz çarpık yamalarına yüzünün yamukluğuna ve eğik bükük topal ayağına bakıp durmaktadırlar. Aralarındaki dış görünüşü ve tavırlarıyla yabancıyı andıran bakımlı ve alımlı bir kız Ahmet Turan'a bakıp bakıp güler. Ahmet Turan bu duruma çok üzülür, kahrolur.Yıllardır onlar için savaştığı insanlardan ilgi sevgi beklerken böyle bir tavırla karşılaşması onu perişan eder. Kalkıp oradan uzaklaşır güvertenin en kenarından bir dereye tutulup denizi ve uzakları seyre dalar. Kendisine karşı yapılan bu harekete bir anlam veremez. Aklına bir arkadaşının geçende anlattıkları gelir. işgal kuvvetleri komutanı Fransız generali istanbula girerken bazı istanbullu kızlar kadınlar Fransız ve ingiliz askerlerine çiçekler atmış, onlara pasta börek ikram etmişler. Acaba bu kadın ve kızlar onlardan mı diye aklından geçirir.Şaşkın vaziyettedir vatanında kendisini garip hissetmektedir. Herkese küsmüş gibi kimsenin yüzüne bakamaz. Vapurdan inip epey uzaklaştıktan sonra herkese sora sora komutanının evine varır