1 yıl sonra
Halen o kazanın etkisini atlatamamıştım. Çocuk yaşadı o kazada ama annesini babasını kardeşini kaybetti belkide ölümden daha beterdi be beyler bu durum ... kızla konulmaya devam ediyodum geçen sürede bana baya destek oldu. O sabah annem kahvaltı hazırlamıştı . Yaprum çıktım klagib gibi duruyo ama o gün farklıydı . Okul bitti biraz gezdik kızı eve bıraktım .saat 22.00 evine bıraktım . Ailem bugün dışarda olacağı için acelem yoktu. Kulağımda kulaklık ağzımda sigara yürüyodum yine o sokakta yine acı bir fren sesi yine bir çarpışma sesi ama bu sefer ki farklıydı başka bişiler hissediyodum sanki canımdan can gitmişti . O an hiç bişi hissedemez olmuştum. Aklıma 1 yıl önce gördüğüm rüya ve gözlerimle bi çocuğun ailesini kaybettiği an geldi gözümün önüne . Belki de anlayamazsınız beyler. Arkamı döndüm oraya gittim. Bizim araba ama araba demeye bin şahit ister. Kulaklık düştü kulağımdan sigarayı yere fırlattım. Siz hiç ailenizin cesedini çıkardınız mı son kez onlara baktınızmı... hayat acı dejavularla dolu kimin ne olcağı hiç ne zaman gideceği belli değil...
( asıl hikaye bundan sonra başlıyo bu ön giriş gibi bişeydi anlatmamı istiyosanız bi rez alın bi şuku atın amk duvara anlatmayalım burda)