Sevda'ya göz edip mutfağa geçtim. O da gelince napıyorsun allah aşkına, bu ne şimdi, hacı hoca olayına ne kadar uzağım sen iyi biliyorsun, nasıl çağırdıysan yolla gitsin dedim. "Saçmalama hayatım. Hiç bişey olmasa adam misafir, kovmak ne demek. Hem belki yardımcı olur ne biliyorsun?" dedi. Ya arkadaş bu neydi başıma geldi şimdi lanet olsun ya diye söylendim. "Hadi canım nolur kırma beni, söz bugün bi fayda görmezsek çağırmayız bidaha olur biter" dedi Sevda.

Canım sıkkın zorla içeri geçtik. Çay konulmuştu içiliyordu. Hasan Hoca lütfen beni beyefendi ile yalnız bırakın dedi. Çıktılar, mutfağa geçtiler. Evet arkadaşım şimdi bir de ben dinleyeyim yaşadıklarını senin ağzından. Anlatmaya başladım başından itibaren. Ancak ben anlatırken hocanın benle pek alakası yok gibiydi. Bir süre sonra dikkatinin bi noktaya toplandığını farkettim. Ben durunca, emir verir gibi "devam et" dedi. Ama suratı düşmüş, yüz mimiklerinden endişeli olduğu anlaşılıyordu. Anlatmayı bitirince hiç yüzüme bakmadan ağzında bişeyler mırıldanarak kalktı yerinden. Kapalı olan balkon kapısının önünde dikildi, arkası bana dönüktü ama mırıldandığı hala duyuluyordu. "Hocam" diyecek oldum eliyle beni ikaz etti sus dercesine. Sustum ve izlemeye koyuldum. Mırıldanması bitince bana döndü, suratı kan ter içindeydi. Bu ifrit her neyse çok çok güçlü. Gece yarısından önce gelicem evden çıkmayın, almam gereken şeyler ve danışmam gereken insanlar var. Bekleyin. O zamana kadar özellikle sen balkondan ve banyodan uzak dur dedi ve çıktı. içeri giren Sevda ve ailesi nolduğunu sordular, geri geleceğini söyledim. Annesi biz gidelim öyleyse (isabet olur 😒) Sevda sen de bizimle gel istersen kızım, hoca burada olacak nasılsa yarın gelirsin tekrar.. "Anne saçmalama" diye dişlerini sıktı Sevda gözlerini büyütüp "ayıp oluyor" der gibi. Annesi bana son bir kez gözleri ile köpek çekti ve çıktılar. Lan bu karıdan bu kız nasıl çıkmış anlamıyorum arkadaş.