Ermeni'ce "defol" anldıbına gelen bu şekilleri biraz uğraştıktan sonra çözecektik tabii. Ama o an anlam veremedim. Geri yazdım "ben yapmadım kızım. Manyak mıyım ne diye tişörtüne yazayım hem de hiç bilmediğim şekillerde.." cevap "bilmem dünden beri bi hallerdesin, soruyorum bişey yok diyorsun, kendince gizem yaratmalar filan, noluyoruz anlamadım ki, bu da yeni eğlencen mi, PlayStation önünde saatler harcamak kesmiyor mu artık seni??" diye ufaktan değdirmeli ayarı verdi bize hanfendi. Uzatmadım tabi, akşam anlayacaktık nasılsa.

Yine rezalet bir iş çıkışı trafiğinden sonra eve vardım. Sevda yemek yapmış ama hala biraz tripliydi. "Bana tişört borcun var" dedi. Kadındaki derde bak anasını satayım. Göstersene bana şunu dedim. Odaya gitti ve bir süre sonra Allahım bu ne yaa diye haykırdığını duydum. Koştum hemen. Odaya girdiğimde elindeki tişörtün ön kısmı yazının olduğu yerden içten dışa doğru yanmış gibiydi. Ancak ilginç bir şekilde odanın herhangi bir yerinde veya giysilerde hiç bir bozulma yada yanma emaresi yoktu. Hatta is kokusu bile yoktu. ikimiz de odanın ortasında Sevda'nın korkup yatağın üstüne fırlattığı tişörte bakakalmış öylece duruyorduk..