Noluyor lan bi yudumda kafayı mı buldum arkadaş diye kendi kendime söylenip tezgaha doğru döndüm ki bira orada bıraktığım yerde öylece duruyordu. Tekrar hızlıca sehpaya döndüm baktım. Bira orada değildi. Noluyor lan diye bu sefer sesli bi şekilde söylenirken kapı açıldı, gelen Sevda'ydı. Kapının açılırken ki anahtar çevirme sesine başımdan aşağı sıcak sular boşaldı sanki korkudan, irkilmiştim. "Hayatım ben geldim, şu poşetleri al geberiyorum yorgunluktan" dedi ve bana baktı "hayırdır bi tuhafsın noldu" diye sordu. Yok bişey canım, sanırım bugün çok yoruldum üstüne bir de trafik.. "anladım" dedi alsana şunları diyerek poşetleri uzattı. Ama ben poşetleri alırken hala olayın şokunu atlatmaya çalışıyordum. Neyse herhalde gerçekten yorgunluktan halisünasyon gördüm dedim kendi kendime.. içeri geçtik. Dolaptaki peynirler neden bu kadar çabuk küflenmiş dedim, dolap mı bozuk acaba. Yoo dedi Sevda. Sabah sen yokken kahvaltıda yedim gayet tazeydi dedi ve kalktı dolaba yürüdü, açtı kapağını ve peyniri gösterdi. Mis gibi tertemiz duruyor.. "Neresi küf aşkım bunun çıldırdın mı sen" diyerek dalga geçti. Gerçekten çıldırmış mıydım ki..