O da benim gibi böyle yerlerin insanı olmadığını düşünüyordu. Hareketlerinden ve tavrından bunu anladım. Sohbeti biraz ilerlettik. iyi gidiyordu her şey. Bakan tüm güzel kızların gardını düşüren tişörtüm yine yapmıştı yapacağını.

Her şey güzel giderken annem, bir ergenin duymak isteyeceği son şeyi söyledi.” Musti, haydi içeri gidin ortada oturun siz. Burada büyüklerin yanında sıkılırsınız”

insan hayatına iğrenç şeyler vardır, bu söz gibi. Nesli tükenmekte olan iki hayvanı çiftleştirme uğraşına benzer, gençleri büyük bir gerginliğe sürükleyen bu sözden sonra, kız da ben de terlemeye başlamıştık. Ama odaya gittik, ben ne kadar gergin olsam da içten içe keyifleniyordum.  Bilgisayarı açtım ve kıza karşısına oturmasını söyledim. istediği gibi takılabilirdi, misafir olan oydu. Ama istemedi Israrlarıma rağmen istemedi. Bu yüzden ben geçtim bilgisayarın başına, o da yanıma oturdu. Ortamdaki iğrençliğin farkındaydım, sanki odaya girer girmez kızı dövüp bilgisayara ben oturacağım demişim gibi bir hava tüm kabusuyla üzerimize çöktü. Ne yaparsak yapalım, ne konuşursak konuşalım bu saçmalığın yol açtığı gerginlikten kurtulamıyorduk. Ev sahibi bilgisayara oturmuş ve misafire bir şey gösteriyor.