Lacos'lu adam içerideki ışığı açtı. incelediğimde pek bir şey olmadığını gördüm. Sadece klagib benekli duvar kağıtları ve ortada bir masa. Karşısında da iki deri sandalye. Duvar diplerinde de koltuklar vardı.

"Eveeeet aslanım. Adın be bakayım?"
"Aytekin abi."
"Aytekiiin hmmm. Sigara içer misin Aytekin?"
"Gerektiğinde abi."
"Her işi yaparım dedin, ne olursa mı?"

Bir an duraksadım. Adam şimdi bana Kızılay'a git zütünü aç dese yapmazdım. Garsonluktu kıldı tüydü dışında da işlere bulaşmak istemiyordum. Ama o anki durumla yaparım dedim.

"Garsonluk yapar mısın?"
"Ne olursa yaparım abi."

Adam bıyık altından güldü. Masaya eliyle iki kere tıklattı. Diğer iki adam dışarı çıktı.

"Bak Aytekin, seni sevdim. Akıllı çocuğa benziyorsun, neyin ne olduğunu bilen türden. iki dalga için zütünü açmayacak tiplerden. Sana söyleyeceğim şu. Bana kalırsa çık burdan dışarı, git bir börekçiye bir şeye, çıraklık yap. Ama eğer dersen ki. Yok Mahmut abi, giberim böreğini, ben burda çalışırım diyorsan kolay kolay çıkamazsın. Burası Ankara'nın en iyi pavyonlarından biri. ikincisi de zaten davalımız. Yevmiyen yüksek olur, ama riski daha fazla."