Parka gittiğimde bir tane çocukla sarmaş dolaş oturuyorlardı.

Bacaklarımın bağı çözüldü. Düşmemek için zor tutuyordum.

Annemin sözleri geldi aklıma..

"Sen güçlüsün oğlum!"

Ulan Gia dedim. Bitecek bu iş burada.

Yanlarına gittim. Sema kızardı. Yutkundu ağzından tek kelime çıkmadı.

Yandaki çocuk, "Bu kim" dedi.

"Bekle kardeşim gösteriyorum" dedim.

Ağzının ortasına öyle bir tane geçirdim ki yere düştü.

Ulan Ali teşekkür ederim sana.. Zorla spor salonuna zütürdüğün için bir daha sana sövmeyeceğim..

Üstüne kapandım. Vuruyordum.

Bunca yılın acısını çıkarıyordum..

Sema ağlıyordu..

Kalktım ayağa. Tuttum kendime çektim Sema'yı.

Tüm gücümle sarıldım..

Ağlıyordum. Hemde hıçkıra hıçkıra.. Kıvırcık saçlarının içinde ağlıyordum. Ellerim kan içinde..

Gözlerim kan içinde ağlıyordum..

"Bu son olsun." Dedim kulağına..

BU SON OLSUN!

BEN YOKUM ARTIK..

BEN VARYA BEN. BEN ASTIM KENDiMi SENiN KIVIRCIK SAÇLARINDA!

Adam olmaz benden!

Kurbağadan tek farkım saçlarımın olması!!

Astım ulan kendimi bir kıvırcığın saçlarında!

Arabaya bindim telefonu fırlattım..

Artık görmeyecektim onu.

Bu sondu. Bir daha bana acı çektirmesine izin vermeyecektim.