Pgibiyatri servisine yatmıştım en sonunda.

ilaçları almayı reddediyordum ama bir iki kere şok verilince artık itiraz etmiyordum.

Koridorda ruh gibi geziyordum.

O serviste anladığım tek şey, delilerin birbirlerini anladığıydı.

Birini bulmuştum ben ona dobloları anlatıyordum,o da bana elmanın ne kadar güzel bir meyve olduğunu.

Eftelya geliyordu, bazen de Sema. Onlara akıllı rolü yapmaktan bıkmıştım. Doktorlara da. Aslında deli değildim ama benim normal halim böyleydi.

Beni kimse rahat bırakmıyordu. Ne doğru düzgün intihar edebilmiştim,ne de yaşayabilmiştim.

Kurtulmak istiyordum buradan KURTULMAK!

intihar edecek tek bir şey yoktu şu koca serviste.