Uyandığımın farkına varan uzaylılardan elinde bir şey tutanı bana baktı ve ben uykuda olduğum süre boyunca olanları anlatmaya başladı. Sözlü anlatımdan çok olanları vr gözlükten o uzaylının gözünden hızlandırılmış bir şekilde görüyordum sanki. Küçük bedenim o odaya girmiş ve saatlerce kalmıştı.En sonunda dayanamayıp küreye yaklaşmıştım kürenin üzerine ellerimi getirince küreden ışık saçılmıştı bu sırada arkadaki camdan durumu izleneyen diğer uzaylı panikleyip panele doğru koşmuş ve bir işlem yapmak için hazırda beklemişti. Ortaya dumanın çıktığını gördüğüm anda kafam bir aşağı bir yukarı hareket etti ve o uzaylı hazırlandığı işlemi yapmaya başladı. Evet odadaki duman yavaş yavaş azalıyordu yukarıdaki havalandırmadan ama çok yüksek sesler hissediyordum yer titriyordu. Ardından küçük bedenimin üzerine yıldırım düşüşünü izledim. Kürenin olduğu platform yıkılmış ve bedenimin üstüne düştü. Duvarın sol tarafında bir bölme açıldı ve içinden bir robot çıkıp bedenimi uzaylıların yanına sürüklemeye başladı. izlediğim uzaylı beni kucağına alıp bir başka odaya zütürdü ve bu tabutumsu şeyin içine yerleştirdi.Bu olaydan sonra geriye kalan 2 çocuk içinde testler iptal edilmiş.Hep beraber benim uyanmamı beklemişler.Bu sırada ikiside telepati ile iletişim kura bilmeyi başarmışlar. Bunları gördükten sonra bir ses işittim.
-"Duya biliyor musun?"
-"Beni duyabiliyor musun?"
Sanki gördüğüm şeyler o kadar olağan şeylermiş gibi kafamın içinde duyduğum sesten korkup yerimde debelenmeye başlamıştım.Bu tabuttan çıkmam gerekiyordu.
-"Sakin ol bana bak"
Dinlemiyordum oldukça korkmuştum
-"Bana bak"
O uzaylıydı. Benimle konuşuyordu. Göz bebeklerim korkudan kocaman olmuştu korkuyla ona bakıyordum. Konuşmaya devam etti
-"Korkmanı gerektirecek bir şey kalmadı.Sen kraliçe Qualdinin binlerce yıldır insanların arasından çıkarmaya çalıştığı kişisin."Sesi kafamın içinde yankılanıyordu sanki beynime kazınıyordu her bir sözü
-Buda ne böyle kes şunu diye bağırmaya başladım.Bir süre sonra konuşmaktan vazgeçti diğer çocukta gelmişti yanıma artık uzaylılar beni benim türümden olan iki kişiyle baş başa bırakacak kadar anlayışlı davranmışlardı nedense.
Ben =A Çocuk=Ç Kız=K
A=Kraliçe Qualdin'de kim?
K=Rahatla çok uzun bir hikaye var öncelikle seni aynanın karşısına bir getirelim.
Bir şeylere basarak tabutun cdıbını açtı çocukta camı alıp kenara koydu ardından bir şeylere daha basarak tabutu tam donanımlı bir tekerlekli sandalyeye çevirdiler. Kız arkama geçip sandalyeyi itmeye başladı.Up uzun bir koridora çıktık.Az öncekinden biraz daha küçük bir odaya girdik bu odada hiç bir cam yoktu duvarların yanlarından şerit gibi uzanan lambalar sayesinde aydınlanıyordu. Odada ki eşyalar dünyada geçirdiğim o 1 günden aklımda kalan eşyalara çok benziyordu.
Aslında çok az şey hatırlıyordum. Aynada kendime bakınca en azından 30larımda olmalıydım.Ama neredeyse hiç bir şey hatırlamıyordum.
Ç=Qualdin Gromların yaratıcısı bu yüzden onlar ona kraliçe diyorlar.
A=Grom?
Ç=A doğru onlar kendilerine Gromlar diyorlar.
A=Bu Qualdin o ne peki?
K=Şuanda evrendeki en güçlü kişi.Bir vahşi türü Gromlar sayesinde kontrol altına aldı.Ve bir çok türlede bilgi alışverişi yaptı. Sirenları hatırlıyormusun Mete?
Ç=Evet yeşil savaşçılar.
K=Sirenlar sistemlerinde ki bir gezegeni kutsal sayıp oraya hiç kimsenin girmesine izin vermiyorlardı. Gezegen evrendeki en önemli sırları barındırıyor diye anlattılar bize. Qualdinse diğer tüm türlerle barışı sağlamış ve bir düzen oluşturmuştu hepsiyle karşılıksız bilgi alışverişi yapmıştı ve tek amacı evrendeki tüm bilgileri öğrenebilmekti. Sirenlarla savaştılar. Kaba kuvvetle gezegenlerine indiler.

Ne anlatıyor bu kız. Neden sus pus dinliyorum.

Hemen gelcek devamı