Kalktığımda annem kahvaltı hazırlamış evi temizlemiş ve yine donmuştu.

Başlamıştı yine sayıklamaya.

"Ahmet evi bile temizledim ama içimi temizleyemiyorum. Affet beni"

Takılı kalmıştı annem. Hani eski televizyon değil ki bir iki tane vurasın kendine gelsin.

Alışmıştım artık bu evde kimsenin pgibolojisi düzgün değildi.

Kahvaltıyı yaptık kardeşimle. Sofrayı toplamadım kendine gelirse annem de yesin diye.

Kardeşim hemen bilgisayar başına geçti. Ben de sahaf Esat abi vardı. Oraya gittim.

Esat abi: E Ben:Gia

E: Oo kimleri görüyorum. Ne yapıyorsun Gia?

Gia: iyiyim abi sen neler yapıyorsun? Charles bukowski'nin kitapları gelecekti geldi mi?

E: Geldi geldi gel bakayım sana bir iki tane de hediye edeceğim kitap ayırdım.

Gia: yok abi sen onları sat. Para kazanıyorsun bunlardan sonuçta.

E: Öyle deme oğlum zaten kaç kişi okuduğunu anlıyor bu devirde. Bu kitapları en iyi sen anlarsın senin olsun.

Gia: teşekkür ederim abi.

Kitapları aldım ve eve geldim akşama doğru.

Annem kendine gelmişti ve sayıklamıyordu.

Uyumuştu. Artık aralıksız iki gün uyurdu. Kapısını çektim, kardeşim de hâlâ bilgisayar başındaydı. Odama geçtim. Telefonla pek ilgilenmezdim ama elime aldım.